Project Kubca Samakta / Bandung


Henk Koers, ontwerper herenkleding en talentscout van NieuweOntwerpers.nl, en Dick van der Vlies, ontwerper Label DVDV en hoofddocent Modevormgeving Academie Artemis, gaan zich drie weken vrijwillig inzetten voor de organisatie Kubca Samakta. Deze organisatie leert jongvolwassenen met hoorproblemen de praktische vaardigheden om later werk te vinden en onafhankelijk en zelfvoorzienend te zijn. Anders dan in Nederland is praten over doof zijn in Indonesië nog steeds een taboe. Dove jongeren zitten thuis en doen niets, behalve een beetje helpen in de huishouding.

Kubca Samakta geeft deze jongeren de mogelijkheid om een vak te leren, zij kunnen zich specialiseren in papier maken, textiele werkvormen, keramiek, batik, informatica, handvaardigheid en zelfs champignons kweken. Kubca Samakta is een kleine gemeenschap / instituut waar iedereen een plek vindt.

Wij gaan drie weken deel uit maken van Kubca Samakta en gaan lesgeven in ontwerpen en patroontekenen. Een goede vriend van ons, John Pattipeilohy, heeft de Stichting Welzijn Projecten Indonesië. SWPI zet zich al jaren in voor gezondheidzorg en educatieve programma's in Indonesië. Na terugkeer uit Indonesië, kwam hij met de vraag bij ons of wij les zouden willen geven in ontwerpen en patroontekenen aan doven en slechthorende. Geen seconde hebben wij na hoeven te denken om deze vraag met volmondig JA te beantwoorden.

Hieronder zullen wij een dagboek bijhouden van onze ervaringen bij Kubca Samakta.

Mocht de reactie pagina niet werken dan kun je een mail sturen naar dvdvlies@xs4all.nl











woensdag 7 juli 2010

Woensdag 7 juli 2010

Na het ontbijt hebben we de studenten de opdracht gegeven om voor de heren shirts en voor de dames rokken te gaan schetsen / ontwerpen. Met Diana zijn wij naar Bandung gereden om een naaimachine te kopen. We hebben een Singer trapnaaimachine gekocht met tafel, een strijkijzer en wat losse onderdelen om andere machines te herstellen. We hebben nu in ieder geval 7 goede machines die werken in het naaiatelier.
Nadat we de naaimachine hadden geregeld zijn we naar een bekende koffiefabriek, Kopi Aroma, gegaan. Diana kent de eigenaar en we mochten achter in de fabriek kijken. Alles wordt nog op de ouderwetse manier gebrand en sommige koffiebonen moeten eerst 5 tot 8 jaar rijpen in jutte zakken. De winkel en de fabriek ruikt één en al koffie, en overal koffiegruis. In de fabiek dalen koffiekorreltjes op je neer en dat ligt overal. Op de terugweg naar Kubca Samakta, hebben we geluncht bij "Bloemen", een Nederlands restaurantje en ja je leest het goed, erwtensoep gegeten!
De studenten hadden hard gewerkt en bij terugkomst hebben we alle ontwerpen bekeken, morgen gaan we daar mee door en maken dan een keuze welke we gaan uitvoeren.

Wij willen jullie graag voorstellen aan Deni, om jullie een indruk te geven hoe het werkt met dove mensen in Indonesië. Tot 4 maanden geleden woonde Deni in een klein dorpje en mocht hij alleen de koeien verzorgen. Iedereen in het dorp verklaarde Deni voor gek, omdat hij doof is en rare klanken uitbrengt. Deni is 20 jaar en via via is Diana met hem in contact gekomen en heeft hem naar Kubca Samakta gehaald. Hij kon niet lezen of schrijven en kwam erg agressief over.
Nu na 4 maanden heeft al veel meer geleerd dan in 20 jaar. In alles wat hij aangeboden krijgt is hij heel fanatiek. Zo ook met het ontwerpen, je geeft hem een platte tekening van een overhemd en hij maakt er al een jasje van, t-shirt etc. Hij had nog nooit achter een naaimachine gezeten en oefent nu op papier rechtstikken en figuren. Twintig jaar heeft hij alle indrukken opgespaard en deze komen nu tot uiting, een explosie!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten