Donderdag 22 juli 2010

Vanochtend zijn we met Diana naar Bandung gegaan. Gisteren hebben we van haar alle achtergronden van de studenten gehoord. Dit zullen we nog in een apart verhaal met foto's erbij nog vermelden, want het geeft wel inzicht met wie we gewerkt hebben. Eén verhaal raakte ons, en dat was van Agus. Agus is 42 jaar en getrouwd met een dove vrouw. Samen hebben zij twee kinderen (horend). Agus heeft samengewerkt met een ontwerper en maakte daar alle kleding voor. Deze ontwerper kwam alleen zijn afspraken niet na met betalingen, maar ook met leveringen naar klanten. Het bedrijf ging failliet. Agus zit / zat zonder werk. Tijdelijk werkt hij in de bouw om geld te verdienen voor zijn gezin. Maar in de bouw heb je niet altijd werk en ook hier in Indonesië worden bouwprojecten stop gezet vanwege de financieën. Agus heeft veel plezier in het maken van kleding en doet dat ook zeer nauwkeurig. Je ziet zijn ogen stralen als die achter het naaimachine zit. Op onze vraag aan Diana of die een naaimachine thuis heeft om zo z'n eigen bedrijfje op te zetten, kwam het antwoord nee. Dat zet je dan aan het denken. Aan de groep medestudenten hebben we ons plan voorgelegd, want we willen iedereen graag helpen, of zij het ermee eens waren als wij voor Agus, namens onze vrienden uit Nederland, een naaimachine cadeau te doen. Iedereen stemde voor, dus vandaag gingen we voor Agus een naaimachine kopen. Hij is er erg blij mee en heeft ons vele malen bedankt. Diana zal zorgen dat hij naaiwerk te doen krijgt zodat hij z'n passie om kan zetten in werk en kan werken aan een toekomst voor zijn gezin.

Daarna zijn we naar de koffiefabriek gegaan. Waren we al eerder geweest maar geen camera bij ons. Deze fabriek staat midden in het centrum en binnen hangen nog lijsten met Nederlandse posters, koffie aroma. Geweldig, alles ligt onder een laag bruine koffiestof en hier liggen ook bonen opgeslagen die pas na 8 jaar gebrand worden. De eigenaar geeft graag uitleg. Aan de fabriek verbonden hebben ze een winkeltje wat druk bezocht wordt, daar kun je de heerlijke vers gebrande koffie kopen. Alles ademt nog de oude tijd, ook het interieur wat onder de Art Deco tijdperk valt. Als je daar geweest bent en je loopt buiten dan ruik je helemaal heerlijk naar koffie.

De middag hadden we gepland om de workshop af te ronden met technisch tekenen en illustratie, maar je moet hier overal de tijd voor nemen, dus eer we terug waren was het 16.00 uur. Even de plannen aanpassen en andere plannen in de war gooien.